Packard

De eerste groep die na de zomer van 1942 de beschikking kreeg over een Engelse zender, was die welke zich met de naam van die zender duiden: PACKARD. Ook deze groep ging weer terug op een initiatief niet van een dienst uit Engeland maar van Nederlanders in bezet gebied: twee jeudige, met elkaar bevriende technici, Henk Deinum en IR. Marinus Vader. Eind 1941 kwam Deinum bij Vader met zijn eerste plannen. Zij besloten toen die plannen pas te gaan realiseren wanneer zij een vaste verbinding met Engeland hadden. Toen een van hun vrienden in juni 1942 naar Zweden vluchtte, gaven zij hem en brief mee waarin zij om hulp vroegen. Die brief kwam bij consul-generaal de Jong terecht, werd door hem met de Britse Intelligence besproken en het gevolg was dat aan Deinum en Vader in september door een medewerker van De Jong de gegevens overhandigd werden die zij voor zendverkeer met Engeland nodig hadden: golflengte, roepletters, code en zendschema. De bedoeling was dat Deinum en Vader zelf een zender zouden bouwen, dat hadden zij ook aangeboden; onderdelen zouden zij van relaties bij de Philips fabrieken kunnen krijgen. Op dat aanbod was de Britse Intelligence vooral daarom zo grif ingegaan omdat Deinum en Vader, zoals zij bericht hadden, eo op vertrouwden van waarnemers in het hele land dagelijks weerkundige gegevens te kunnen krijgen. Natuurlijk zouden die gegevens voor de Geallieerde luchtmachten met het oog op operaties boven Nederland maar vooral ook boven Duitsland van veel betekenis zijn - mits zij onmiddelijk doorgegeven zouden worden. Een zender was hierbij essentieel.

Met veel moeite slaagd Deinum er in een zender te bouwen. deze kwam begin december 1942 gereed. SIS/MI-6 had daar overigens niet eens op willen wachten want voordat Deinum en Vader met hun eigen zender in de lucht kwamen, was er in Londen besloten, hun een Engelse zender te sturen. De kapitein van een van de kustervaarders die bij de 'Zweedse Weg' ingeschakeld waren, nam de zender met alle nieuwe aanwijzingen mee en leverde het geheel medio december bij Vader af. De zender heette PACKARD - in die tijd een Amerikaans automerk van superieure kwaliteit. Hij deed zijn naam overigens geen eer aan, want hij bleek niet te werken en tot overmaat van ramp had SIS/MI-6 de zendgegevens voor de eerste zender van Deinum en Vader geannulleerd en bleek dat de zendgegevens die bij de PACKARD behoorden evenmin deugden als het apparaat zelf: men had een verkeerde golflengte gekozen. Het werd eind april 1943 voordat Deinum en Vader aan een Engelandvaarder een noodkreet konden meegeven waarin zij op die defecten wezen. Notabene: hun organisatie was klaar, zij kregen gegevens uit het hele land, hum marconisten waren uitstekende vaklui, zij bezaten een zender - en zij kregen maar geen contact.
'Het verwezenlijken van deze opzet heeft, schreven zij, vrij veel moeite gekost. In het algemeen is de Nederlander zeer voorzichtig en ook bang geworden. Bovendien redeneert men nu maar al te graag: Waarom moet juist ik dit risico lopen? Er zijn genoeg anderen. Dergelijke zullen zeker al wel prachtig geregeld zijn. De oorlog winnen wij nu toch wl, etc. Zij die het harst klagen en op de Duitsers schelden, zijn over het algemeen het minst genegen zelf iets te presteren of ook maar een btrekkelijk klein risico te lopen ... Het zou ons inziens in veel opzichten doeltreffender zijn indien wij rechtstreeks contact met Engeland kregen'- maar daar zouden Deinum en Vader nog ruim twee maanden op moeten wachten.

Netwerk Packard